مقایسه ارز دیجیتال با کریپتوکارنسی: تفاوت چیست؟

ارز دیجیتال و کریپتوکارنسی به هم مرتبط هستند، اما آیا آنها یکسان هستند؟ مقایسه ارز دیجیتال با کریپتوکارنسی را در ادامه بخوانید.

ارز دیجیتال (کریپتوکارنسی) و پول دیجیتال یکی هستند، درست است؟ دوباره فکر کن عوامل مختلفی این دو شکل ارز را متمایز می کند و هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.

کریپتوکارنسی چیست؟

مقایسه ارز دیجیتال با کریپتوکارنسی

کریپتوکارنسی مطمئناً یک نوع پول مجازی است اما ویژگی های خاص خود را دارد که آن را از ارز دیجیتال معمولی جدا می کند.

ارزهای دیجیتال به هیچ وجه جدید نیستند، اما مدت زیادی است که وجود نداشته اند. اولین ارز دیجیتال در سال 2009 راه اندازی شد و با نام بیت کوین شناخته می شود. حتی اگر علاقه زیادی به ارزهای دیجیتال نداشته باشید، احتمالاً نام بیت کوین را شنیده اید، زیرا چندین سال است که موضوع اخبار و بحث های مختلف بوده است. بیت کوین توسط یک گروه یا فردی که از نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” استفاده می کند، توسعه و راه اندازی شده است. تا به امروز، هیچ کس واقعاً هویت واقعی خالق(های) بیت کوین را نمی داند.

امروزه هر ارز دیجیتال(کریپتوکارنسی) موجود در یک بلاک چین وجود دارد که یک دفتر کل غیرقابل تغییر از داده های زمانی است. هر تراکنشی که با استفاده از یک ارز دیجیتال انجام می‌شود، در بلاک چین اصلی آن ثبت می‌شود. هر بلاک چین دارای یک خط طولانی بلوک است که تعداد محدودی از تراکنش ها در آن ذخیره می شود. تعداد تراکنش های ذخیره شده در بلوک به اندازه بلوک بستگی دارد.

رمزارزها معمولاً غیرمتمرکز هستند، اگرچه می‌توانند ویژگی‌های متمرکزی داشته باشند. تمرکززدایی به سیستمی اطلاق می شود که داده ها و توان شبکه را در چندین نقطه اتصال یا گره پخش می کند. این ساختار تضمین می کند که هیچ نهادی هرگز کنترل اکثریت شبکه را نداشته باشد، که این امر به خوبی برای امنیت و شفافیت است. از سوی دیگر، شبکه‌های متمرکز دارای گروه کوچکی از تصمیم‌گیرندگان هستند که بیشتر، اگر نگوییم همه، کنترل را در اختیار دارند، که بسیاری آن را مشکل‌ساز می‌دانند.

ارزهای دیجیتال را می توان در پلتفرم های مختلف، به ویژه صرافی ها، معامله کرد. مبادلات ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. برخی از بزرگترین صرافی ها مانند Binance، Kraken و Coinbase متمرکز هستند. اما برخی از گزینه های غیرمتمرکز محبوب نیز وجود دارد، مانند Uniswap و Slingshot. همچنین می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن‌های کیف پول، مانند Exodus و Mycelium، کریپتو بخرید یا بفروشید.

یک نکته کلیدی در مورد ارزهای دیجیتال فقدان مقررات آن است. بسیاری از علاقه مندان به کریپتو بر این باورند که ارزهای دیجیتال باید توسط موسسات مالی بزرگ کنترل نشده و دست نخورده باقی بماند. با این حال، این فقدان مقررات، ارز دیجیتال را در معرض خطرات بسیاری از جمله نوسانات بی ثبات قیمت، کلاهبرداری و کلاهبرداری قرار می دهد. اگر بازار کریپتو را دنبال کنید، می‌دانید که قیمت یک دارایی چقدر می‌تواند به شدت کاهش یابد یا به سمت بالا حرکت کند. این گاهی اوقات می تواند چیز خوبی باشد، اما اغلب منجر به ضررهای مالی هنگفت از سوی سرمایه گذاران می شود.

ارزش ارزهای رمزنگاری شده می تواند بر اساس نحوه وثیقه آن متفاوت باشد. بسیاری از دارایی‌های رمزنگاری شده بزرگ، از جمله بیت‌کوین، اتریوم، دوج‌کوین، لایت‌کوین و BNB، برای حفظ ارزش به تعادل عرضه/تقاضا متکی هستند. مثلاً بگویید تقاضا برای بیت کوین به صفر رسیده است. این امر منجر به کاهش شدید قیمت می شود، زیرا دیگر بازاری برای تجارت وجود ندارد.

با این حال، دسته‌ای از ارزهای رمزپایه که به عنوان استیبل کوین شناخته می‌شوند، می‌توانند در برابر این موضوع مقاومت کنند. استیبل کوین ها اغلب توسط وثیقه مانند ذخایر فیزیکی، اوراق قرضه و سهام پشتیبانی می شوند.

کریپتوکارنسی همچنین می تواند از نظر دسترسی و کاربرد بسیار محدود کننده باشد. در حالی که می توانید ارز دیجیتال خود را در فروشگاه های خاصی خرج کنید، انتخاب شما احتمالاً بسیار محدود خواهد بود. علاوه بر این، اکثر فروشندگانی که ارزهای دیجیتال را می پذیرند، فقط محبوب ترین دارایی ها مانند بیت کوین، اتریوم و دوج کوین را می گیرند. ارزهای دیجیتال نیز در برخی کشورها غیرقانونی است، که باعث می‌شود بسیاری از آنها به آن دسترسی نداشته باشند.

ارز دیجیتال(Digital Currency) چیست؟

مقایسه ارز دیجیتال با کریپتوکارنسی

ارز دیجیتال بیشتر یک اصطلاح عمومی است که می تواند برای دارایی های مختلف استفاده شود. در حالی که مطمئناً می توانید ارزهای دیجیتال را یک ارز دیجیتال بنامید، اما همه ارزهای دیجیتال رمزارز نیستند.

به طور خلاصه، ارز دیجیتال هر دارایی قابل تعویضی است که فقط به صورت آنلاین وجود دارد. بسیاری از انواع مناقصه سنتی به عنوان ارزهای دیجیتال وجود دارد، از جمله پوند بریتانیا، دلار آمریکا، ین ژاپن، روپیه هند و دلار کانادا. البته، این ارزها منحصراً دیجیتال نیستند، اما در این عصر فناوری، بخش وسیعی از ثروت اقتصاد به صورت آنلاین وجود دارد.

برای مثال اکانت بانکی خود را در نظر بگیرید. وقتی از کارت پرداخت این اکانت برای پرداخت 20 دلار برای یک محصول استفاده می کنید، هیچ پول فیزیکی رد و بدل نمی شود. 20 دلار احتمالاً برای مدت طولانی مجازی باقی می ماند تا زمانی که پول نقد شود. در حالی که دلارهای کاغذی وجود دارند که نشان دهنده دلارهای دیجیتال هستند، این پول فیزیکی توسط هیچ دارایی ارزشمندی (مانند طلا یا نقره) پشتیبانی نمی شود، بنابراین نسخه های فیزیکی و مجازی فقط ارزش ذهنی دارند.

از آنجایی که پول دیجیتال در حال حاضر بسیار رایج است، تقریباً در هر ظرفیتی می توان از آن استفاده کرد. بنابراین چه در حال پرداخت برای یک محصول به صورت آنلاین یا در یک فروشگاه، اشتراک در یک سرویس، کمک مالی به یک موسسه خیریه یا انجام حواله بانکی باشید، می توانید این کار را با استفاده از مناقصه کاملا مجازی انجام دهید. در واقع، 92 تا 93 درصد ارز جهان در حال حاضر به شکل دیجیتال است (همانطور که توسط روری کالاگان گزارش شده است)، که نشان می دهد چقدر پول دیجیتال در دنیای مدرن ما حیاتی شده است.

کریپتوکارنسی در مقابل ارز دیجیتال: تفاوت ها و شباهت های کلیدی

مقایسه ارز دیجیتال با کریپتوکارنسی

بزرگترین تفاوت بین ارز دیجیتال کریپتوکارنسی و این است که دومی همیشه در یک بلاک چین وجود دارد، در حالی که اولی وجود ندارد. یک ارز دیجیتال کریپتوکارنسی برای عملکرد لزوماً به بلاکچین نیاز ندارد، اگرچه این فناوری برای دارایی های مجازی و تجارت آنها مناسب است.

وقتی صحبت از ارزش ذاتی به میان می آید، هم ارز دیجیتال و هم کریپتوکارنسی در بیشتر موارد در یک قایق هستند. کریپتوهای معمولی مانند ارزهای دیجیتال و سنتی وثیقه ندارند. با این حال، استیبل کوین‌های رمزنگاری شده توسط دارایی‌های ارزشمند دنیای واقعی مانند طلا، نقره یا نفت پشتیبانی می‌شوند. این از ارزش کریپتو پشتیبانی می کند و به آن یک ارزش ذاتی و عینی می دهد.

از نظر دسترسی و سودمندی، پول دیجیتال در قالب مناقصه قانونی با اختلاف برنده است. شما می‌توانید از دلارهای دیجیتال، پوند، روپیه و سایر اشکال ارز به روش‌های بی‌شماری استفاده کنید، در حالی که در حال حاضر استفاده از کریپتوکارنسی در خارج از تجارت، سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری محدود است. به عنوان مثال، در بیشتر کشورها نمی توانید به یک بار بروید و هزینه نوشیدنی خود را با رمزنگاری پرداخت کنید، اما احتمالاً می توانید کارت یا تلفن هوشمند خود را برای پرداخت در یک مناقصه دیجیتال بیرون بکشید.

بنابراین، در حالی که ارز دیجیتال را می توان برای توصیف کریپتوکارنسی استفاده کرد، تفاوت های فنی و عملی بین این دو عبارت وجود دارد که ارزش در نظر گرفتن دارد.

ارز دیجیتال نقش مهمی در زندگی ما ایفا می کند

پول دیجیتال چه در بلاک چین باشد، چه در گوشی های هوشمند و چه در کارت های پرداخت ما، به ذاتاً بخش مهمی از اقتصاد جهانی ما در طول قرن بیست و یکم تبدیل شده است. اگرچه ممکن است نظرات در مورد ارز دیجیتال و آینده آن متفاوت باشد، اما شکی وجود ندارد که پول دیجیتال، به طور کلی، اینجاست.