. با استفاده از آدرس‌های مخفی، که آدرس‌های کیف پول یکبار مصرف هستند، در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال به ناشناس بودن واقعی دست یابید. پرداخت های ارز دیجیتال ناشناس را در ادامه یاد بگیرید.
. امضاهای حلقه، منحصر به فرد مونرو، تعیین اینکه کدام فرد معامله را امضا کرده است، مشکل می کند و لایه ای محکم از ناشناس بودن را فراهم می کند.
. از VPN برای تقویت حریم خصوصی و دستیابی به ناشناس بودن در تراکنش های رمزنگاری با پوشاندن فعالیت آنلاین و آدرس IP خود استفاده کنید. ارائه دهندگان پولی معتبر مانند ExpressVPN و CyberGhost توصیه می شوند.
در حالی که ارز دیجیتال از نظر طراحی خصوصی تر از پول سنتی است، اغلب ناشناس بودن کامل را برای کاربران فراهم نمی کند. برای رسیدن به این هدف، باید از روش ها یا دارایی های خاصی استفاده کنید تا هویت خود را کاملاً پنهان نگه دارید.
برای انجام پرداخت‌های واقعاً ناشناس با ارزهای دیجیتال، چند راه وجود دارد که می‌توانید در پیش بگیرید.
1.پرداخت های ارز دیجیتال ناشناس: آدرس های مخفیانه
آدرس‌های معمولی رمزارزها سطحی از حریم خصوصی را برای کاربران فراهم می‌کنند، اما این نام مستعار است تا ناشناس بودن. در حالی که فقط آدرس رمزنگاری شما در بلاک چین نمایش داده می شود، افراد با تجربه تر می توانند از آن برای کشف هویت شما استفاده کنند.
برای دستیابی به ناشناس بودن واقعی، سعی کنید از یک آدرس مخفی استفاده کنید. اینها آدرس های کیف پول یکبار مصرف هستند که در تراکنش ها به جای آدرس کیف پول واقعی شما استفاده می شوند. یک آدرس مخفی به هیچ کاربری وابسته نیست، و ردیابی آن را غیرممکن می کند.
ارزهای رمزنگاری شده Monero و Zcash هر دو آدرس های مخفیانه ارائه می دهند، مانند بیت کوین. با این حال، همه رمزارزها از جمله اتریوم از این پروتکل پشتیبانی نمی کنند. در حالی که بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین، درباره پیاده‌سازی آدرس‌های مخفی صحبت کرده است، این هنوز در بلاکچین پیاده‌سازی نشده است.
2. حلقه امضا
امضای حلقه ویژگی منحصر به فرد مونرو، محبوب ترین سکه حریم خصوصی است. امضای حلقه به چندین کاربر نیاز دارد تا در یک تراکنش شرکت کنند، که فقط یکی از این کاربران آن را امضا می کند. از آنجایی که افراد متعددی با این تراکنش مرتبط هستند، تعیین اینکه کدام فرد آن را امضا کرده است بسیار سخت است. بنابراین، ردیابی آدرسی که وجوه به یا از آن ارسال می شود دشوار است.
آدرس های کیف پول چند کاربر در یک تراکنش حلقه گنجانده شده است که یکی از آدرس ها فرستنده یا گیرنده واقعی است. حتی باهوش‌ترین مجرمان یا جاسوسان هم برای شکستن این پروتکل حریم خصوصی مشکل خواهند داشت تا بتواند لایه‌ای از ناشناس بودن را برای شما فراهم کند.
3.پرداخت های ارز دیجیتال ناشناس: VPN
VPN ها بومی صنعت کریپتو نیستند. هر کسی می تواند از این فناوری برای ناشناس ماندن در هنگام گشت و گذار در وب استفاده کند. اما هنگام انجام یک تراکنش رمزنگاری، یک VPN می تواند به شما در تقویت حریم خصوصی و دستیابی به ناشناس بودن کمک کند.
VPN ها نه تنها فعالیت آنلاین بلکه آدرس IP شما را نیز پنهان می کنند. اگر یک کاربر فضول یا بدخواه سعی کند شما را بفهمد، ممکن است آدرس IP شما را هدف قرار دهد. این به این دلیل است که امکان ردیابی یک تراکنش رمزنگاری به دستگاهی که از آن انجام شده است وجود دارد. با داشتن یک VPN در کنار شما، استفاده از یک آدرس IP برای شناسایی برای هر کسی که در تلاش است شما را پیدا کند بسیار دشوار می شود.
تعداد زیادی VPN رایگان وجود دارد، اما توجه داشته باشید که برخی از آنها دارای معایب خطرناکی هستند، مانند ثبت اطلاعات و رمزگذاری ضعیف. اگر بهترین سرویس VPN ممکن را می خواهید، ارائه دهندگان پولی معتبر مانند ExpressVPN و CyberGhost را انتخاب کنید.
4. دستگاه های خودپرداز بیت کوین
دستگاه های خودپرداز بیت کوین به شما این امکان را می دهند که رمزارز را کاملاً ناشناس ارسال یا دریافت کنید. این ماشین‌ها پول نقد کاغذی را که وارد می‌کنید می‌گیرند و از آن برای خرید وجوه رمزنگاری استفاده می‌کنند. از طرف دیگر، می توانید وجوه خود را بفروشید و از دستگاه خودپرداز پول نقد دریافت کنید.
اگر هنگام درخواست، آدرس بیت کوین خود را به دستگاه خودپرداز بیت کوین ارائه دهید، تراکنش شما کاملاً ناشناس نخواهد بود. اما اگر اعلام کنید که آدرس بیت کوین ندارید، دستگاه یک آدرس کیف پول کاغذی تولید می کند. شما می توانید به طور مکرر از آن استفاده کنید، اما برای ناشناس ماندن، فقط یک بار از آن استفاده کنید. به این ترتیب، آدرس را نمی توان برای شما و فعالیت رمزنگاری شما ردیابی کرد.
محدودیت این است که برای استفاده از یک دستگاه خودپرداز بیت کوین به دسترسی فیزیکی نیاز دارید. دستگاه های خودپرداز بیت کوین به اندازه دستگاه های خودپرداز معمولی گسترده نیستند، بنابراین ممکن است در پیدا کردن یک دستگاه در نزدیکی خود مشکل داشته باشید. همچنین دستگاه های خودپرداز اتریوم، بیت کوین کش، دش و لایت کوین وجود دارد، اما این دستگاه ها حتی کمیاب تر هستند.
برای پیدا کردن یک دستگاه خودپرداز رمزنگاری نزدیک به خود، از نقشه جهانی ماشین‌های موجود Coin ATM Radar استفاده کنید.
5.پرداخت های ارز دیجیتال ناشناس: میکسرهای بیت کوین
یک میکسر بیت کوین (همچنین به عنوان یک لیوان بیت کوین شناخته می شود) ارتباط یک تراکنش با آدرس های کیف پول درگیر را پنهان می کند. یک میکسر وجوهی را که در یک تراکنش ارسال کرده اید می گیرد و آنها را با وجوه مرتبط با تراکنش های چند کاربر دیگر ترکیب می کند. در فرآیند تراکنش، وجوه در یک استخر قرار می گیرند و با یکدیگر جمع می شوند. وقتی آنها از طرف دیگر بیرون می آیند، هیچ راهی برای دانستن اینکه کدام کاربر کدام دسته از سکه ها را ارسال کرده است وجود ندارد.
علاوه بر این، نرم‌افزار میکسر به‌عنوان آدرس گیرنده برای کسانی که وجوه بیت‌کوین را دریافت می‌کنند، قرار می‌گیرد که از گیرنده در برابر ردیابی محافظت می‌کند. بنابراین، مبدا و مقصد بیت کوین غیرقابل کشف است.
میکسرهای بیت کوین به دو شکل اصلی وجود دارند: متمرکز و غیرمتمرکز. در حالی که یک شرکت اختصاصی اولی را اداره می‌کند، دومی برای کارکردن به صورت همتا به همتا طراحی شده است، بدون اینکه هیچ نهادی روی شبکه قدرت داشته باشد. برای ایمن نگه داشتن بیت کوین و اطمینان از مخفی بودن آدرس شما به یک ابزار میکسر متمرکز نیاز دارید. همچنین باید در مورد میکسر متمرکزی که در نظر دارید تحقیق کنید تا مطمئن شوید که به خوبی بررسی شده و ایمن است.
از طرف دیگر، یک میکسر غیرمتمرکز فرآیند اختلاط را به طور خودکار و بدون هیچ گونه دخالت مستقیم انسانی انجام می دهد. هیچ کس هرگز حافظ وجوه بیت کوین شما نیست. با این حال، این کاربران این سرویس هستند که برای مخلوط کردن بیت کوین مورد نیاز هستند، زیرا آنها به جای یک سرویس متمرکز، وجوه را ارائه می کنند، که می تواند برخی از وجوه را خود تامین کند.
6. از تبادل KYC خودداری کنید
احتمالاً برای دسترسی به بیشتر ویژگی‌های معاملات ارزهای دیجیتال نیاز به استفاده از صرافی دارید. بیشتر صرافی‌های ارز دیجیتال از استاندارد «مشتری خود را بشناسید» (KYC) برای تأیید هویت کاربران خود استفاده می‌کنند.
KYC یک مقررات مالی است که مشتریان خدمات مالی را ملزم می کند قبل از استفاده هویت خود را ثابت کنند. برای تکمیل موفقیت آمیز فرآیند KYC، کاربر باید مقدار مناسبی از اطلاعات، از جمله نام، آدرس، جزئیات تماس و یک فرم معتبر شناسه (مانند گذرنامه یا گواهینامه رانندگی) را ارائه دهد. همانطور که احتمالاً حدس زده اید، ناشناس ماندن در صرافی که از KYC استفاده می کند تقریباً غیرممکن است.
همه صرافی‌های رمزنگاری از KYC استفاده نمی‌کنند، بنابراین اگر می‌خواهید کاملاً ناشناس بمانید، صرافی متناسب با این توضیحات را انتخاب کنید. PrimeXBT، Bybit، CoinEx و Bisq نمونه هایی از مبادلات غیر KYC هستند. تمام صرافی‌های ارز دیجیتال، مانند بایننس، کوین‌بیس و کراکن به تأیید KYC نیاز دارند. با این حال، اگر از یک صرافی کمتر شناخته شده استفاده می کنید، مطمئن شوید که در مورد ایمن و قانونی بودن آن تحقیق کرده اید.
برای برداشتن گامی بیشتر، می‌توانید از صرافی‌های همتا به همتا و بدون KYC نیز استفاده کنید. در چنین پلتفرمی، شما مستقیماً با کاربر دیگری سر و کار دارید، نه خود صرافی. خریدار یا فروشنده معمولاً گزینه‌های پرداخت را که می‌پذیرند فهرست می‌کنند، بنابراین مطمئن شوید که کاربری را انتخاب نمی‌کنید که به نام، ایمیل و غیره شما نیاز دارد.
تراکنش های رمزنگاری ناشناس امکان پذیر است
اگرچه بیشتر صنعت کریپتو بر اساس نام مستعار کار می‌کند، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام تراکنش‌ها با استفاده از یک یا چند روش بالا، ناشناس باقی می‌مانید. اگر در هنگام معامله ارزهای دیجیتال نگران حریم خصوصی خود هستید، ممکن است عاقلانه باشد که یکی از این روش ها را در عادات معاملاتی روزانه خود پیاده کنید تا مطمئن شوید هویت و فعالیت شما ردیابی نمی شود.
نظرات کاربران