چه چیزی کمتر مضر است: تغییر مسیر 301 یا خطای 404؟

گری ایلیس از گوگل به این سوال پاسخ داد که استفاده از آن کمتر بدتر است، میلیون ها صفحه خطای 404 یا 301 تغییر مسیر. پاسخ گری فضا را در مورد نحوه فکر کردن در مورد هر کد وضعیت پاک کرد.

سوال ساده بود:

“چه چیزی کمتر مضر است: داشتن میلیون ها صفحه خطای 404 یا میلیون ها تغییر مسیر 301، جایی که صفحات محصول فروخته شده به صفحه لیست اصلی هدایت می شوند؟”

پاسخ نیز ساده بود، اگرچه می‌توانست به جزئیات بیشتری بپردازد.

این پاسخ گری است:

«کدهای وضعیت 404 کاملاً بی ضرر هستند و 301 هم همینطور.

شما باید تصمیم بگیرید که چه چیزی برای سناریوی شما بهتر است و با آن پرواز کنید.”

کدهای وضعیت

گری از عبارت “کدهای وضعیت” برای اشاره به پاسخ های 404 و 301 استفاده می کند.

آنها هر دو پاسخ سرور به درخواست یک صفحه وب (که توسط یک مرورگر یا ربات ساخته شده است) هستند.

هنگامی که یک مرورگر به یک صفحه وب می رود، کاری که انجام می دهد درخواست یک صفحه وب از سرور است.

سرور با پیامی به درخواست مرورگر پاسخ می دهد که وضعیت آن درخواست را مخابره می کند.

به همین دلیل است که گری کدهای 301 و 404 را کدهای وضعیت نامید.

از آنجایی که آنها پاسخ هستند (از سرور به مرورگر)، به آنها کدهای پاسخ نیز می گویند.

اما از نظر فنی، آنها کدهای وضعیت هستند، زیرا سازندگان استانداردهای HTML، کنسرسیوم وب جهانی (W3C)، از آنها به عنوان کدهای وضعیت یاد می کنند.

پنج نوع کد وضعیت وجود دارد:

“xx1 (اطلاعاتی): درخواست دریافت شد، روند ادامه دارد

xx2 (موفق): درخواست با موفقیت دریافت، درک و پذیرفته شد

3xx (Redirection): برای تکمیل درخواست باید اقدامات بیشتری انجام شود

xx4 (خطای سرویس گیرنده): درخواست حاوی نحو بدی است یا قابل انجام نیست

xx5 (خطای سرور): سرور نتوانست درخواست ظاهرا معتبری را انجام دهد”

صفحات خطا/کدهای خطا

سوالی که پرسیده شد به “صفحات خطای 404” اشاره داشت، احتمالاً به این دلیل که معمولاً به آنها خطاهای 404 می گویند.

اما خود صفحات خطا ندارند.

اتفاقی که در حال رخ دادن است این است که درخواست برای صفحات وب از دست رفته “اجرا نمی شود.”

خطایی در یافت نشدن صفحه وجود دارد. اما سرور فقط با کد وضعیت، 404 (صفحه یافت نشد) پاسخ می دهد.

استفاده رایج از کلمه “خطا” برای اشاره به 404 منجر به این باور اشتباه شده است که پاسخ های 404 بد هستند.

اما این نادرست است، پاسخ 404 نه بد است و نه خوب، فقط پاسخی است که صفحه پیدا نشده است.

به گفته W3C:

“کد وضعیت 404 (یافت نشد) نشان می دهد که سرور مبدا یک نمایش فعلی برای منبع هدف پیدا نکرده است یا مایل به افشای وجود آن نیست.

کد وضعیت 404 نشان نمی دهد که آیا این عدم نمایندگی موقتی یا دائمی است؛…”

یکی دیگر از منابع HTML قابل اعتماد و معتبر، Mozilla Web Docs، کد وضعیت 404 را اینگونه تعریف می کند:

“کد وضعیت پاسخ HTTP 404 Not Found نشان می دهد که سرور نمی تواند منبع درخواستی را پیدا کند.

کد وضعیت 404 فقط نشان می دهد که منبع از دست رفته است: نه موقتی یا دائمی بودن غیبت.”

همه اینها توضیح می دهد که چرا گری ایلیز گفت: “کدهای وضعیت 404 کاملاً بی ضرر هستند…”

نحوه انتخاب کد پاسخ بین 301 و 404

گری همچنین گفت که ناشر فردی باید انتخاب کند که چه چیزی برای آنها بهتر است.

صفحات وب به دلایل مختلفی از بین می روند.

اگر صفحه به دلیل ادغام دو سایت گم شده باشد، ناشر می تواند صفحات قدیمی یا قدیمی را به صفحات جدیدی که از نظر موضوع مشابه هستند هدایت کند.

اما اگر صفحاتی با موضوع مشابهی مطابقت نداشته باشند، آن صفحات می توانند به 404 پاسخ تبدیل شوند و بگویند که صفحه وجود ندارد.

می توان از کد وضعیت 410 برای نشان دادن دائمی بودن حذف استفاده کرد، اما گوگل اساساً با 404 و 410 تقریباً یکسان رفتار می کند.

در پایان، زمانی که شک دارید، به این فکر کنید که چه چیزی برای کاربر بهتر است.

به عنوان مثال، اگر سایتی را در مورد موضوع K در یک سایت بزرگتر با موضوع A – Z ادغام می کنید، ممکن است تغییر مسیر یک به یک به صفحاتی در سایت بزرگتر که در مورد موضوع D هستند انجام دهید.

بقیه صفحاتی که مطابقت یک به یک ندارند می توانند به صفحه دسته بندی اصلی موضوع D در سایت بزرگتر هدایت شوند.

یا همانطور که گری گفت، “شما باید تصمیم بگیرید که چه چیزی برای سناریوی شما بهتر است…”