تفاوت مرکز رشد و شتاب دهنده در چیست ؟

غالباً علاقمندان به کار‌آفرینی که وارد صحنه استارتاپ می‌شوند، با زبان بسیار متفاوتی از تجارت و خرید و فروش مواجه می‌شوند. آنها خود را در مکالمه با افرادی که اصطلاحاتی مانند سرمایه گذار خرده پا، سرمایه‌گذاری گسترده ، VC (سرمایه مخاطره آمیز) به کار می‌گیرند، گم می‌کنند و با لیست کلمات سخت و نا آشنا مواجه می‌شوند. تصور‌ غلط دیگری‌‌ که کار‌‌آفرین‌های مبتدی در تفاوت مرکز رشد و شتاب دهنده دارند این‌ است که مرکز‌ رشد‌ ‌هم معنی با شتاب دهنده می‌دهد.

تفاوت مرکز رشد و شتاب دهنده

بدون شک هر‌ دو آنها‌، برنامه‌ و استراتژی ارائه می‌دهند‌ که هدف‌ اصلی آن پیشرفت مالی و گسترش کسب و کار استارتاپ است تا آن را مانند جواهری ارزشمند نشان بدهد‌ تا سرمایه‌گذاران ترغیب به سرمایه‌گذاری شوند. با این حال ، اختلافات‌ اساسی بین شتاب دهنده ها‌ و‌ مرکز رشد وجود دارد و هر چقدر بیشتر در این زمینه پیش بروند این اختلافات آشکار تر و ملموس تر خواهدشد.

هدف

مرکز رشد از استارتاپ‌هایی که وارد مراحل اولیه ساخت شرکت خود ‌می‌‌شوند پشتیبانی‌ می‌‌‌‌کند‌.‌ استارتاپ‌ها ‌ایده‌ای دارند که می‌توانند به بازار بیاورند‌، اما هیچ مدل تجاری و هدفی برای انتقال از ایده ابتکاری به واقعیت ندارند.
شتاب دهنده‌ها با‌‌‌ ایده و مدل‌هایی که بر‌رسی‌ کردند شرکت‌های نوپا‌ را گسترش می‌‌دهند‌ و‌ باعث پیشرفت آنها می‌شوند. کار شتاب دهنده‌ها مانند منجنیق است که با سرعت بالا شی را پرتاب می‌کند و به پیش می‌برد.

مدت زمان/ طول دوره مرکز‌ رشد و شتاب دهنده

مرکز رشد

۱- با یک جدول زمانی باز کار می‌کنند.
۲– آنها بیشتر روی ماندگاری یک استارتاپ تمرکز دارند و کمتر به رشد سریع شرکت‌ توجه دارند . معمول نیست که مرکز رشد بیش از یک سال و نیم مربی استارتاپ‌ها باشند.

شتاب دهنده‌ها

در یک بازه زمانی مشخص کار می‌کنند‌، که معمولاً سه تا چهار ماه طول می‌کشد. در این دوره‌،‌ شرکت‌های نوپا با حمایت‌ مربیان و سرمایه تأمین شده توسط شتاب دهنده تجارت خود را گسترش می‌دهند. در پایان‌ برنامه‌، شرکت‌های نوپا این فرصت را پیدا می‌کنند تا مشاغل خود را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهند.

فرآیند برنامه مرکز‌ رشد

۱- مرکز رشد برای پیشرفت استارت آپ‌های محلی، وقت و منابع را سرمایه‌گذاری می‌کند.
۲- آنها معمولاً وظیفه ایجاد شغل یا یافتن راههایی برای صدور مجوز برای مالکیت حقوقی را دارند.
۳– مرکز رشد ، فشار‌ کمتری برای ارائه استارتاپ‌هایی دارند که می‌توانند سریع رشد کنند، زیرا پرورش و حمایت از استارتاپ‌های محلی بخشی از اساسنامه آنها است.
* بنابراین،‌ حتی یک کسب و کار با رشد‌ کم یا مقیاس‌ پذیری پایین ، یک نامزد‌مناسب برای مرکز رشد محسوب‌‌‌ می‌شود.

فرآیند برنامه شتاب دهنده‌ها

۱- شتاب دهنده‌ها از مدل سنتی و رسمی‌تری برای ورود به برنامه خود استفاده می‌کنند.
۲- شرکت کنندگان باید تعداد مشخصی روزنه‌های اقتصادی داشته باشند تا بتوانند در برنامه اقدام کنند.
۳– این برنامه‌ها بسیار رقابتی هستند‌، زیرا شتاب دهنده باید بهترین شرکت‌های نوپا را از سراسر کشور انتخاب کند که مقیاس پذیر و قابل سرمایه گذاری باشند و باید توانایی رشد سریع ظرف چند ماه را داشته باشند.

محیط این مراکز

مرکز رشد‌ و‌ شتاب دهنده محیط همکاری و مشارکت را ارائه می‌دهند. این کار استارت آپ‌ها‌ را قادر می‌سازد تا فضایی ایجاد کنند مناسب کار گروهی و فعالیت اقتصادی تا شرکت ها راحت پیشرفت کنند.

سرمایه برای سرمایه گذاری

مرکز رشد‌ به طور سنتی و رسمی سرمایه برای کسب و کارهای نوپا را تأمین نمی‌کنند ولی این مراکز را معرفی می‌کنند‌ و غالباً توسط دانشگاه‌ها یا سازمان‌های توسعه اقتصادی تأمین می‌شوند. آنها معمولاً در شرکتهایی که پشتیبانی می‌‌کنند‌، خودشان سهام‌دار نیستند.
شتاب دهنده‌ها در ازای درصد سهام از پیش تعیین شده ،مقدار مشخصی سرمایه را درشرکت‌های نو‌پا سرمایه‌گذاری می‌کنند. با توجه به این سرمایه‌گذاری‌ ، ‌شتاب دهنده‌ها مسئولیت بیشتری در موفقیت استارتاپ دارند.

نتیجه گیری

هنگام تصمیم ‌گیری اینکه کدام برنامه برای شروع کار مناسب است‌، کارآفرینان باید به دنبال مناسب‌ترین برنامه برای شرکت خود باشند، زیرا شرایط و توانایی‌های هر‌ شرکت متفاوت است.

حالا که با تفاوت مرکز رشد و شتاب دهنده آشنا شدید، اگر کسب و کاری هستید که می‌خواهید شرکت خود را راه اندازی کنید و نیاز به پرداخت ارزی دارید، می‌توانید از خدمات پرداخت ارزی مجموعه  اول پرداخت استفاده نمایید.